„Jako notariusz powierzone mi obowiązki wypełniam zgodnie z prawem i sumieniem, dochowując tajemnicy państwowej i zawodowej, w postępowaniu swym kieruję się zasadami godności, honoru i uczciwości.”
Justyna Jaskólska, Notariusz
Z notariatem jestem związana od 2010 roku, kiedy to rozpoczęłam pracę w jednej z kancelarii notarialnej w Kielcach, gdzie nieprzerwanie pracowałam do 2020 roku. W latach 2014 – 2017 odbyłam etatową aplikację notarialną w Izbie Krakowskiej, a następnie po uzyskaniu pozytywnego wyniku z państwowego egzaminu notarialnego pracowałam jako zastępca notarialny. W tym okresie zdobyłam cenne doświadczenie, tak bardzo potrzebne w należytym i prawidłowym wykonywaniu zawodu notariusza. Na stanowisko notariusza zostałam powołana decyzją Ministra Sprawiedliwości z wyznaczeniem siedziby Kancelarii Notarialnej w Kielcach.
Wszelkie informacje dotyczące dokonywanych czynności notarialnych, niezbędnych dokumentów oraz kosztów czynności udzielane są bezpłatnie podczas spotkania z notariuszem, a także drogą telefoniczną lub mailową.
Umowa sprzedaży jest umową mocą, której sprzedawca zobowiązuje się do przeniesienia na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Umowa sprzedaży jest jedną z najczęściej dokonywanych czynności prawnych. Jeżeli jej przedmiotem jest prawo własności nieruchomości, prawo użytkowania wieczystego lub spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, wówczas do dokonania tej czynności niezbędna jest forma aktu notarialnego. W akcie dokumentującym umowę sprzedaży określa się przedmiot umowy, jego cenę i sposób zapłaty, a także termin wydania. Jeśli strona kupująca posiłkuje się kredytem dodatkowo w akcie notarialnym dokumentującym umowę sprzedaży można złożyć oświadczenie o ustanowieniu hipoteki. Zainteresowane strony są zobowiązane do przedłożenia wymaganych dokumentów niezbędnych do dokonania konkretnej umowy sprzedaży, a które to dokumenty mogą się różnić w zależności od sytuacji faktycznej, prawnej czy stanu wynikającego z księgi wieczystej.
Umowa darowizny jest umową mocą, której darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. W przypadku darowizny dotyczącej prawa własności nieruchomości, prawa użytkowania wieczystego lub spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, do dokonania tej czynności konieczna jest forma aktu notarialnego. Jeżeli stronami umowy darowizny są małżonek, wstępni, zstępni czy rodzeństwo wówczas umowa ta zwolniona jest z podatku od spadków i darowizn, zgodnie z art. 4a ustawy z dnia 28 lipca 1983r. o podatku od spadków i darowizn. W umowie darowizny można ustanowić na rzecz darczyńcy prawo użytkowania bądź służebność mieszkania. Darowiznę można także odwołać, jeżeli obdarowany dopuści się względem darczyńcy rażącej niewdzięczności.
Umowa przedwstępna to umowa, przez którą jedna ze stron lub obie strony zobowiązują się do zawarcia oznaczonej umowy, która powinna określać istotne postanowienia umowy przyrzeczonej. Umowa przedwstępna umożliwia odsunięcie w czasie podpisania umowy przyrzeczonej, np. w sytuacji starania się przez stronę kupującą o kredyt. W umowie przedwstępnej określa się m.in. przedmiot umowy przyrzeczonej, cenę i sposób płatności oraz termin zawarcia umowy przyrzeczonej. Można także uregulować w niej prawo odstąpienia w konkretnie wskazanych sytuacjach.
Kodeks cywilny stanowi, że spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Z kolei chwila otwarcia spadku to chwila śmierci spadkodawcy. Aby stwierdzić nabycie spadku po zmarłej osobie należy uzyskać postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia. Notariusz sporządza akt poświadczenia dziedziczenia ustawowego lub testamentowego, z wyłączeniem dziedziczenia na podstawie testamentów szczególnych. Przed sporządzeniem aktu poświadczenia dziedziczenia notariusz spisuje protokół dziedziczenia przy udziale wszystkich osób zainteresowanych, tj. osób, które mogą wchodzić w rachubę jako spadkobiercy ustawowi i testamentowi, a także osób, na których rzecz spadkodawca uczynił zapisy windykacyjne. Akt poświadczenia dziedziczenia podlega zarejestrowaniu w Rejestrze Spadkowym. Zarejestrowany akt poświadczenia dziedziczenia ma skutki prawomocnego postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku.
Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa). Umowa taka może poprzedzać zawarcie małżeństwa Jeżeli umowa jest zawierana w trakcie trwania związku, do umowy niezbędny jest odpis skrócony aktu małżeństwa. Umowa wywiera skutki prawne od momentu jej podpisania i może być zmieniona albo rozwiązana w każdym czasie. W razie jej rozwiązania w czasie trwania małżeństwa, powstaje między małżonkami wspólność ustawowa, chyba że strony postanowiły inaczej.
W sytuacji, gdy osoba zainteresowana nie może stawić się osobiście w celu dokonania określonych czynności, może udzielić pełnomocnictwa. Forma udzielanego pełnomocnictwa wymaga co najmniej takiej samej formy jak czynność, do której jest udzielane (np. pełnomocnictwo do sprzedaży nieruchomości wymaga formy aktu notarialnego, natomiast pełnomocnictwo do sprzedaży udziałów w spółce z o.o. wymaga formy pisemnej z podpisami notarialnie poświadczonymi). Pełnomocnictwo może być w każdym czasie odwołane, chyba że mocodawca zrzekł się odwołania pełnomocnictwa z przyczyn uzasadnionych treścią stosunku prawnego będącego podstawą pełnomocnictwa. Można również ograniczyć pełnomocnictwo czasowo poprzez wskazanie daty, do kiedy jest ono udzielone.
Powołanie do spadku wynika z ustawy albo z testamentu. Dziedziczenie ustawowe następuje wtedy, gdy spadkodawca nie powołał spadkobiercy albo gdy żadna z osób, które powołał, nie chce lub nie może być spadkobiercą. Rozrządzić majątkiem na wypadek śmierci można jedynie przez testament. Do spadku można powołać jedną bądź kilka osób. W tym drugim przypadku, jeśli spadkodawca nie wskaże udziałów w jakich mają one dziedziczyć, będą dziedziczyły w częściach równych. W testamencie można również zamieścić szczegółowe postanowienia dotyczące np. wydziedziczenia poszczególnych spadkobierców (jest to możliwe tylko ze ściśle określonych w Kodeksie cywilnym powodów), podstawienia innego spadkobiercy w razie gdyby pierwszy z nich nie chciał lub nie mógł być spadkobiercą, powołania wykonawcy testamentu, dokonania w nim zapisu (zobowiązanie spadkobiercy do spełnienia określonego świadczenia majątkowego na rzecz oznaczonej osoby) lub polecenia (włożenie na spadkobiercę lub zapisobiercę obowiązek określonego działania lub zaniechania). W testamencie sporządzonym w formie aktu notarialnego spadkodawca może postanowić, że oznaczona osoba nabywa przedmiot zapisu z chwilą otwarcia spadku (zapis windykacyjny).
Spadkobierca nabywa spadek z chwilą jego otwarcia. Nabycie to ma jednak charakter tymczasowy, gdyż spadkobierca może spadek odrzucić. Staje się ono ostateczne dopiero z chwilą złożenia oświadczenia o przyjęciu spadku lub zaistnienia okoliczności pozwalających na przyjęcie, że spadkobierca oświadczenie takie złożył. Spadkobierca może przyjąć spadek bez odpowiedzialności za długi (przyjęcie proste), przyjąć spadek z ograniczeniem tej odpowiedzialności (przyjęcie z dobrodziejstwem inwentarza) albo odrzucić spadek. Spadkobierca, który spadek odrzucił, zostaje wyłączony od dziedziczenia, tak jakby nie dożył otwarcia spadku. Na złożenie stosownego oświadczenia spadkobierca ma sześć miesięcy od dnia, w którym dowiedział się o tytule swego powołania. Oświadczenie o przyjęciu lub odrzuceniu spadku może zostać złożone dopiero po śmierci spadkodawcy. Jego wcześniejsze złożenie nie wywoła skutków prawnych. Oświadczenie o przyjęciu lub odrzuceniu spadku samodzielnie może złożyć osoba mająca (w momencie składania oświadczenia) pełną zdolność do czynności prawnych. Na przyjęcie spadku wprost bądź na odrzucenie spadku w imieniu osoby niemającej pełnej zdolności do czynności prawnych potrzebna jest zgoda sądu opiekuńczego. Brak takiej zgody skutkuje nieważnością oświadczenia złożonego przez przedstawiciela ustawowego.